Is het wijs je persoonlijke verhaal te delen op je site?
Iedereen heeft een verhaal. De vraag is of je het ook durft te vertellen, en vooral: of het altijd wijs is om je persoonlijke verhaal te delen. In dit blog een voorbeeld en de overwegingen om het wel of niet te doen.
Ik stuitte tijdens mijn vakantie op een mooi verhaal. We stonden met onze tent een goede week op een natuurcamping in Ziegenrück/Plothental, gelegen in Thüringen in het oosten van Duitsland, voormalig Oost-Duitsland.
Mijn vriend en ik houden van de natuur en campings met weinig voorzieningen. Een goed en schoon sanitairgebouw en een klein onderkomen/terrasje met eventueel een winkeltje is meer dan genoeg. Deze camping voldeed volledig aan onze wensen. Bovendien was het rustig want de schoolvakanties in deze streek waren al voorbij, of liepen bijna ten einde.
De camping wordt geleid door een Aziatisch ogende man en twee kompanen met dezelfde achtergrond. En zoals dat gaat – niets menselijks is ons vreemd – begonnen we te speculeren over de herkomst en de verhoudingen:
‘Zou de een de zoon zijn, en de ander de vader?’
‘Welk land zouden ze vandaan komen?’
‘Aan de kleding te zien – als ze de camping verlieten – zouden het wel boeddhisten kunnen zijn!?’
Op een goede ochtend toen het flink regende en we in het campinggebouwtje schuilden, hoorden we het verhaal.
Wel of niet vertellen?
De drie mannen zijn inderdaad boeddhisten. Of beter gezegd: het zijn monniken. De campingbaas was in 1976 gevlucht vanuit Laos/Cambodja, naar Duitsland. En na vele omzwervingen over de hele wereld strijkt hij, sinds dit jaar, in de zomer neer in Ziegenrück. Op deze plek heeft hij de mogelijkheid in de natuur te zijn, een camping te exploiteren en groepen kinderen te ontvangen die het (tijdelijk) minder goed hebben.
Toen hij dit vertelde kwam hij ook met twee geplastificeerde A4-tjes aanzetten, met daarop de tekst van het interview over zijn levensloop en hoe hij in Ziegenrück terecht kwam. Een interview dat een journalist van een lokale krant met hem had dit voorjaar.
De eerste vraag die ik heb stelde was natuurlijk: ‘Waarom staat dit verhaal niet op de site?’ Want dit vertelt bij wie je terechtkomt. Ik vind dit interessant.
Zijn antwoord was: ‘Hier in Oost-Duitsland zijn de mensen nog wat traditioneler in hun denken en het verhaal zou ze kunnen afschrikken…’
Ik vraag me dan altijd af: ‘Is dat werkelijk zo?’
Het verhaal dat je leeft vertellen
Kampeerders die van niets weten, gaan toch vragen stellen en komen er dan achter. Net als wij. Staat het verhaal ze aan dan vinden ze het mooi en komen misschien terug. En zitten ze niet op andere culturen, religies en/of levenswijzen te wachten dan komen gelijk al niet, of niet meer. Zeker als dat stuk van je verhaal ook in je hele manier van zijn en doen tot uiting komt in je ondernemerschap. Zo stond er bijvoorbeeld ook een altaartje in het campinggebouw, en was er uiteraard ook geen alcohol verkrijgbaar op de camping. (Het was overigens niet verboden om het zelf mee te nemen en te drinken.)
Want vind jij? Is het altijd wijs om als ondernemer gelijk je persoonlijke verhaal te vertellen, ook als dat mogelijk mensen afstoot? Of kun je dit maar beter in tweede instantie doen, als mensen je al kennen en bezig gezien hebben?
Ik ben benieuwd hoe jij daarover denkt.
Wil jij tips voor een goede en interessante Over-mij/Over-ons-pagina? Download het gratis e-book.
